پیش از بلوغ

کودکی، از دوسالگی آغاز می شود و دوره پیش از بلوغ را در بر می گیرد. به این دوره، دوره پنهان یا سکون رشدی گفته می شود. چرا که رشد فیزیکی نسبت به دوران نوزادی و دوران بلوغ، افزایش کمتری دارد. اما دوره پیش از بلوغ از نظر رشد اجتماعی، شناختی و احساسی کودک اهمیت فراوانی دارد. میانگین افزایش وزن در دوران کودکی بین ۱٫۵-۳٫۵ کیلوگرم در سال می باشد. روند افزایش وزن در دوران بلوغ افزایش می یابد. افزایش قد در دوران پیش از بلوغ به طور متوسط، سالیانه ۵-۹ سانتی متر است.

محتوای چربی بدن در ابتدای کودکی شروع به کاهش می کند و در سن ۴-۶ سالگی به پایین ترین میزان خود می رسد. سپس توده چربی در دوران پیش از بلوغ (۶-۹) سالگی، جهت آمادگی برای بلوغ، مجددا افزایش می یابد. هرچقدر روند بازگشت توده چربی در سنین پایین تری رخ دهد، احتمال افزایش وزن در دوران بزگسالی بیشتر می شود.

ارزیابی رشد کودک در دوران پیش از بلوغ

به طور کلی منحنی های رشدی شامل سنین ۰-۲۴ ماه و سپس ۲ تا ۲۰ سال است. اندازه گیری قد، وزن و شاخص وزن برای قد یا BMI برای ارزیابی جوانب مختلف رشد در دوران پیش از بلوغ به کار می رود. قد کودک به صورت قد ایستاده و وزن آن با اندازه گیری وزن با یک لباس سبک و بدون کفش انجام می شود.

در صورت بروز کندی یا توقف رشد در کودک، به دلایلی مانند سوء تغذیه، کمبود مواد مغذی یا بیماری، جبران رشد در دوران پیش از بلوغ اهمیت دارد. تامین مواد مغذی به ویژه انرژی و پروتئین به میزان و درجه جبران رشدی بستگی دارد. علاوه بر پروتئین و انرژی مواد مغذی دیگر از قبیل ویتامین A، آهن و روی نیز برای جبران رشد در دوران پیش از بلوغ ضروری به نظر می رسد. جبران رشد قدی ۱-۳ ماه پس از شروع تغذیه درمانی به اوج می رسد. اما افزایش وزن بلافاصله آغاز می گردد.

نیاز های تغذیه ای کودک در دوران پیش از بلوغ

همانطور که گفته شد، رشد مغزی و عصبی در دوران کودکی و پیش از بلوغ اهمیت فراوانی دارد. بنابراین تغذیه مناسب در این دوران، بر پیشگیری از کمبود های تغذیه ای موثر است. علاوه بر این، کمبود مواد مغذی در دوران پیش از بلوغ، به سرعت به صورت کندی رشد وزنی و توقف رشد قدی نمود می یابد. برای جلوگیری از اختلالات رشدی، توجه به وضعیت تغذیه ای و دریافت مواد مغذی در کودکان، ضروری است. نیاز های تغذیه ای در دوران پیش از بلوغ شامل موارد زیر است:

انرژی

نیاز کودکان به انرژی در کودکان، به سطوح متابولیسم پایه، میزان رشد و میزان انرژی مصرفی کودک وابسته است. جهت تخمین انرژی مصرفی (EER)، لازم است به سن و جنس کودک توجه شود. سهم درشت مغذی ها در تامین انرژی در سنین مختلف متفاوت است. از ۱-۳ سالگی عمده انرژی از کربوهیدرات و چربی تامین می شود وسهم پروتئین کمتر است. اما از ۴ تا ۱۸ سالگی، سهم چربی ها کاهش می یابدو اهمیت پروتئین در تامین انرژی بیشتر می شود.

پروتئین

به طور کلی نیاز به پروتئین در دوران پیش از بلوغ، بر اساس وزن کودک تعیین می شود. تامین روزانه ۳۴ گرم پروتئین در سنین پیش از بلوغ (۹-۱۳ سالگی) اهمیت فراوانی دارد. علاوه بر این توجه به سطوح دریافتی پروتئین در کودکانی که در معرض خطر کمبود پروتئین هستند، ضروری است. این موارد، شامل کودکان زیر است:

  • کودکانی که رژیم گیاهخواری مطلق دارند
  • کودکانی که آلرژی های غذایی متعدد دارند
  • کودکانی که رژیم های غذایی غیر معمول یا مشکلات رفتاری دارند
  • و کودکانی که دسترسی کافی به منابع پروتئینی ندارند

آهن

کودکان به ویژه در دوران ۱-۳ سالگی در معرض کمبود آهن هستند. بنابراین مکمل یاری با قطره های آهن خوراکی، در همه کودکان، ضروری است. پس از خاتمه دریافت قطره آهن، توجه به سطوح رژیمی آهن اهمیت فراوانی دارد. به طور کلی در دوران پیش از بلوغ، مکمل یاری با آهن رایج نیست. اما در کودکانی که مبتلا به کمبود های حاشیه ای آهن هستند، مکمل یاری ضرورت دارد. چراکه مصرف قرص آهن در دوران پیش از بلوغ منجر به جلوگیری از ابتلا به آنمی فقر آهن در دوران بلوغ می شود.

کلسیم

نیاز واقعی به کلسیم به میزان جذب و سایر فاکتور های رژیمی از قبیل، پروتئین، ویتامین D و فسفر بستگی دارد. کلسیم مورد نیاز در دوران کودکی روزانه ۱۰۰۰ میلی گرم است. اما به دلیل کاهش سرانه مصرف شیر و لبنیات در دوران پیش از بلوغ، ممکن است، این مقدار تامین نشود. چنانچه تامین کلسیم از منابع غذایی غنی شده؛ مانند غلات صبحانه یا آبمیوه های غنی شده امکان پذیر نباشد، مکمل یاری برای جلوگیری از اختلالات رشد استخوانی ضروری است.

روی

مهم ترین منابع تامین روی در رژیم غذایی کودکان، گوشت و غذا های دریایی است. یکی از عدم تمایلات رایج در سنین پیش از بلوغ، بی میلی به غذا های حاوی گوشت است. بنابراین کمبود روی در کودکان در سنین پیش از مدرسه و پیش از بلوغ، شایع است. تشخیص کمبود روی، به دلیل پیچیدگی شاخص های خونی و پلاسمایی آن، کار دشواری است. علائم بالینی کمبود روی در کودکان، نارسایی رشد، بی اشتهایی، کاهش قدرت چشایی و عدم ترمیم زخم ها است. چنانچه دریافت منابع غذایی روی در کودکان پایین باشد، مصرف مکمل روی در سنین پیش از بلوغ توصیه می گردد.

ویتامین D

به دلیل منابع غذایی محدود، کمبود ویتامین D در دوران پیش از بلوغ و بلوغ رایج است. نیاز به ویتامین D در کودکی و نوجوانی معادل ۶۰۰ واحد است. درصورت تماس مناسب با نور خورشید و دریافت لبنیات غنی شده با ویتامین D، این مقدار تامین می شود. در کودکان با BMI بالا، افرادی که در عرض های جغرافیایی بالا زندگی می کنند و آن هایی که پوست تیره دارند، کمبود ویتامین D رایج است. بنابراین شروع مکمل یاری با ویتامین D در دوران پیش از بلوغ، در این کودکان توصیه می شود.

مصرف مکمل های غذایی در کودکان

مکمل یاری در سنین پیش از بلوغ، در کودکانی که در خانواده هایی با سطح سواد و درآمد بالاتر زندگی می کنند، رایج تر است. مصرف مکمل های آهن، ویتامین A-D و مولتی ویتامین، معمولا در پایان ۳ سالگی خاتمه می یابد. ادامه روند مکمل یاری به وضعیت تغذیه ای کودک بستگی دارد. مکمل یاری در سنین پیش از بلوغ، در کودکانی که در معرض کمبود تغذیه ای هستند، توصیه می شود. به طور کلی مصرف مکمل های غذایی در کودکان زیر توصیه می شود:

  1. آن هایی که بی اشتهایی، کم اشتهایی و یا رژیم های غذایی نامناسب دارند.
  2. کودکان مبتلا به بیماری های مزمن از قبیل، بیماری های کبدی، کلیوی، التهابی و سوء جذب مواد مغذی
  3. کودکان مبتلا به اضافه وزن که درحال رژیم غذایی برای کنترل وزن هستند.
  4. کودکانی که رژیم گیاهخواری دارند و یا به دلیل عدم تحمل یا اختلالات غذایی، لبنیات و گوشت مصرف نمی کنند.
  5. کودکانی که عقب ماندگی رشدی دارند.
  6. آن هایی که معلولیت های پیشرفته جسمی یا ذهنی دارند.

در بخش زیر انواع مکمل های غذایی مفید برای مصرف در دوران کودکی و یا پیش از بلوغ را مشاهده می کنید. این مکمل ها برای خرید در داروخانه آنلاین نسخه اول در دسترس می باشند.

فهرست