داروها / داروهای بیماریهای گوارشی / داروهای ضد سندروم روده تحریک پذیر
داروهای ضد سندرم روده تحریک پذیر ?
? سندرم روده تحریک پذیر یا IBS، یک بیماری مزمن عود کننده با علت ناشناخته است که با ناراحتی های شکمی (درد، گرفتگی عضلانی، نفخ و تورم) و تغییر در حرکات روده (اسهال، یبوست یا هر دو) همراه است.
? برای درمان IBS، رعایت رژیم غذایی (پرهیز از غذاهای قابل تخمیر) و درمان علامتی (اسهال یا یبوست) به کار گرفته می شود و معمولا درمان اختصاصی برای این بیماری وجود ندارد.
? چنانچه اسهال غالب باشد، داروهای ضد اسهال به ویژه لوپرامید بسیار موثر است و در صورت غالب بودن یبوست، استفاده از ملین های اسموتیک (مانند منیزیم هیدروکساید) توصیه می شود.
? داروهای مورد استفاده برای درمان IBS را می توان به گروه های: ۱.شل کننده عضلات گوارش ۲. ضد اسپاسم ۳.ضد درد و ۴.آنتی بیوتیک تقسیم بندی نمود:
۱️⃣ شل کننده عضلات گوارش
?مبورین باعث شل شدن عضلات صاف لوله گوارش می شود.
این دارو ۲ تا ۳ بار در روز، قبل از غذا مورد استفاده قرار می گیرد.
۲️⃣ ضد اسپاسم
? Dicyclomine
? دی سیکلومین یک داروی ضد اسپاسم است که به منظور پیشگیری از شروع دردهای IBS و اضطرار در دفع مدفوع تجویز می شود. فرم خوراکی این دارو هر ۶ ساعت، با معده خالی مورد استفاده قرار می گیرد.
خشکی دهان، اختلال دید و احتباس ادرار (عوارض آنتی کولینرژیک) باعث شده تا مصرف دی سیکلومین برای درمان IBS بسیار محدود باشد.
۳️⃣ ضد درد
?داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (Amitriptyline، Nortriptyline، Imipramine Desipramine) چنانچه به مدت ۳ تا ۴ هفته، شب هنگام مصرف شوند (در دوزهای پائین تر از دوز ضد افسردگی)، باعث تغییرات خلقی نمی شوند اما تاثیر به سزایی در کاهش دردهای شکمی مزمن به ویژه در بزرگسالان دارند.
۴️⃣ آنتی بیوتیک
? Rifaximin
? با وجود اینکه مصرف آنتی بیوتیک ها برای بیماران مبتلا به IBS ممنوع است، استفاده از ریفاکسیمین، برای مبتلایان به این بیماری که اسهال در آنها غالب است، مورد تائید قرار گرفته است.
این دارو روزی سه بار، به مدت ۲ هفته مورد استفاده قرار می گیرد. در صورت عود مجدد بیماری، درمان تکرار می شود.
تهوع، ادم محیطی. گیجی و خستگی از عوارض جانبی این داروست.
