داروها / داروهای مغز و اعصاب / داروشناسی بی حس کننده های موضعی / استرها
استرها ?
? بی حس کننده های استری را هم می توان بر اساس طول مدت اثر به کوتاه اثر و طولانی اثر تقسیم نمود.
داروی پروکائین کوتاه اثر و داروهای تتراکائین و بنزوکائین، طولانی اثر محسوب می شوند.
? با وجود اینکه پروکائین قدیمی ترین بی حس کننده موضعی صناعی است؛ اما آغاز اثر کند، طول مدت اثر کوتاه و قدرت اثر ضعیف، باعث شده تا امروزه این دارو چندان مورد توجه نباشد.
البته عوارض جانبی کم، مزیت پروکائین محسوب می شود.
? آغاز اثر تتراکائین از سایر داروهای بی حس کننده موضعی کندتر است؛ اما قدرت اثر آن بیشتر می باشد.
این دارو بیشتر به عنوان بی حس کننده قرنیه چشم و همینطور بی حسی نخاعی مورد مصرف قرار می گیرد.
? بنزوکائین انحلال بسیار پائینی دارد؛ لذا فقط به صورت سطحی (پماد، ژل و …) مورد مصرف قرار می گیرد. این دارو به آهستگی آزاد می شود و دوام اثر نسبتا طولانی دارد.
⚠️ با وجود کاربرد نسبتا زیاد بنزوکائین در گذشته، عارضه جانبی متهموگلوبینمی (دراین حالت خون نمی‌تواند اکسیژن مورد نیاز سلولها را تأمین کند)، باعث شده تا مصرف آن امروزه کاهش یابد.
