بدن انسان ممکن است در مواجهه با عوامل بیماری زا مانند ویروس، باکتری و… دچار بیماری های عفونی شود. بیماری های عفونی معمولا به شکل حاد در بدن بروز پیدا می کنند و پس از طی دوره های درمان بهبود می یابند. البته در این زمینه استثناهایی نیز وجود دارد. مثلا بدن بعد از مواجهه با ویروس ایدز یا هپاتیت B هرگز به بهبودی کامل دست نمی یابد و یا ویروسی مانند کروناویروس بیماری شدید، با دوره ی درمان طولانی و سخت ایجاد می کند.

دسته ی دیگری از بیماری ها ممکن است در اثر تماس مداوم با عواملی چون؛ استرس، آلاینده های محیطی، اشعه های مضر، رژیم غذایی ناسالم، مصرف دخانیات و به طور کلی سبک زندگی غلط رخ دهند. این عوامل می توانند زمینه ساز ابتلا به بیماری های مزمنی نظیر؛ سرطان، دیابت، فشارخون، بیماری های عصبی و بیماری های کبدی و کلیوی گردند. بیماری های مزمن معمولا دوره های درمانی طولانی دارند. بیمار برای بهبودی باید مدت زمان زیادی را تحت درمان و مراقبت های پس آن قرار گیرد.

بیماری های دیگر مانند؛ آلرژی، MS، لوپوس و … بیماری های خود ایمنی نامیده می شوند. منشا این بیماری ها داخلی است و ناشی از اختلال در عملکرد سیستم ایمنی بدن است. در این شرایط سیستم ایمنی در برابر عوامل بی خطر واکنش شدید نشان می دهد. این امر باعث آسیب سلول های داخلی بدن و تخریب آن ها می گردد. درمان این بیماری ها از طریق دارو های سرکوب کننده ی سیستم ایمنی انجام می گیرد. مصرف این دارو ها بدن را برای ابتلا به سایر بیماری ها مستعد می سازد.

مصرف مکمل های غذایی چه کمکی به بهبود بیماری می کند؟

بدن در شرایط ابتلا به هرنوع بیماری به شدت آسیب پذیر می شود. مصرف داروها به تنهایی برای بهبودی کامل کافی نیست. داروها به سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با عوامل بیماری زا کمک می کنند. بعد از بهبودی، بیمار وارد دوره ی نقاهت می شود. طی این دوره مهم ترین چیز تقویت بدن برای بازتوانی ارگان هاست. هم چنین مصرف برخی داروها ممکن است علاوه بر عوامل بیماری زا سلول های خود بدن را هم تحت تاثیر قرار دهد و بدن را وارد فاز کاتابولیک کند. در این شرایط مصرف مواد مغذی کافی برای توقف این فاز و جلوگیری از تحلیل بدن ضروری است.

به طورکلی مواد مغذی بدن در شرایط نرمال با پیروی از یک رژیم غذایی سالم و کامل تامین می شود. با این وجود اگر رژیم غذایی مناسب نباشد و یا بدن در شرایط بیماری های خاصی مانند سرطان، دیابت، سندروم سوء جذب و یا دوره ی نقاهت درمان هایی مانند شیمی درمانی، آنتی بیوتیک درمانی طولانی و … باشد، مصرف مکمل ها بهترین گزینه برای تامین مواد مغذی به شمار می رود. تعدادی از مکمل های غذایی با این هدف ساخته می شوند تا به پیشگیری و درمان بعضی بیماری ها کمک کنند. توجه داشته باشید که مصرف این مکمل ها به هیچ عنوان جایگزین درمان دارویی نیست، بلکه گزینه ای برای تکمیل یا کمک به تسریع بهبودی است.

آیا مصرف مکمل های غذایی و دارویی عوارضی دارد؟

تصور نکنید مصرف بیش از مقادیر معمول از این مکمل ها، روند بهبودی را سریع تر می کند و یا شما را در برابر ابتلای مجدد به بیماری ایمن می سازند. مصرف بی رویه مکمل دارویی سبب بروز مسمومیت می شود و می تواند عوارضی مانند: تهوع، دل درد، اسهال و مشکلات گوارشی ایجاد کند. در موارد حاد حتی خطر مرگ نیز وجود دارد. بنابراین هرگز بدون مشورت پزشک معالج خود و یا متخصص تغذیه، دوز مصرفی مکمل را تغییر ندهید.

امروزه علاوه بر مکمل های حفظ سلامت روزانه، برای کمک به درمان بیماری های زیر نیز مکمل های غذایی مناسب در دسترس قرار دارند:
مغز و اعصاب، قلب و عروق، مفاصل و استخوان ها، سیستم ایمنی، دستگاه گوارش، پوست ، مو و ناخن، کلیه و مجاری ادراری، چشم، کم خونی، دیابت، ضعف جسمانی و کم توانی جنسی