سنگ کلیه توده های جامدی است که از کریستال (crystals) ساخته شده است. سنگ کلیه معمولاً از کلیه شما نشات می گیرد. سنگ کلیه بیماری شایع و دردناکی است لذا با توجه به اهمیت این بیماری ما در این مقاله به بررسی علل این بیماری پرداخته و با معرفی با کیفیت ترین محصولات طبیعی موجود در داروخانه آنلاین نسخه اول به شما در درمان این بیماری یاری می رسانیم.

سنگ های کلیه می توانند در هرجای دستگاه ادراری از قبیل موارد زیر، ایجاد شوند:

۱) کلیه ها

۲) مثانه

۳) مجرای ادراری

سنگ کلیه یکی از دردناک ترین بیماری هاست. دلایل ایجاد سنگ کلیه با توجه به نوع سنگ متفاوت است.

انواع سنگ کلیه

۱) کلسیم: سنگ های کلسیم متداول ترین آنها هستند. خوردن غذاهای غنی از اگزالات کمتر می تواند خطر ابتلا به این نوع سنگ را کاهش دهد. غذاهای دارای اگزالات بالا عبارتند از:

۱) چیپس سیب زمینی

۲) بادام زمینی

۳) شکلات

۴) چغندر

۵) اسفناج

با این حال، حتی اگر برخی از سنگ های کلیه از کلسیم ساخته شده باشند، دریافت کلسیم کافی در رژیم غذایی می تواند از تشکیل سنگ جلوگیری کند.

۲) اسید اوریک: این نوع سنگ کلیه در مردان بیشتر از زنان دیده می شود. این عوارض می توانند در افراد مبتلا به نقرس یا کسانی که شیمی درمانی می کنند رخ دهند. این نوع سنگ در صورت اسیدی بودن ادرار ایجاد می شود. یک رژیم غذایی غنی از پورین می تواند سطح اسیدی ادرار را افزایش دهد. پورین ماده ای بی رنگ در پروتئین های حیوانی است، مانند ماهی، صدف و گوشت.

۳) استروویت (Struvite) : این نوع سنگ بیشتر در زنان مبتلا به عفونت ادراری (UTI) یافت می شود. این سنگ ها می توانند بزرگ باشند و باعث انسداد ادرار شوند. آن ها در نتیجه عفونت کلیه ایجاد می شوند. درمان عفونت زمینه ای می تواند از ایجاد سنگ های استروویت جلوگیری کند.

۴) سیستین: سنگ سیستین نادر است. این عوارض در مردان و زنان مبتلا به اختلال ژنتیکی کیستینوریا (cystinuria) رخ می دهد.

عوامل خطر برای سنگ کلیه

بزرگترین عامل خطر ایجاد سنگ کلیه، تولید کمتر از ۱ لیتر ادرار در روز است. به همین دلیل سنگ کلیه در نوزادان نارس که مشکلات کلیوی دارند شایع است. عوامل مختلف می توانند خطر ابتلا به سنگ را افزایش دهند. در ایالات متحده، افراد سفید پوست بیشتر از افراد سیاه پوست دچار سنگ کلیه می شوند. رابطه جنسی نیز نقش دارد. براساس موسسه ملی دیابت و بیماری های گوارشی و کلیوی (NIDDK)، مردان بیش از زنان دچار سنگ کلیه می شوند. سابقه داشتن سنگ کلیه می تواند خطر ابتلا را افزایش دهد. داشتن سابقه خانوادگی سنگ کلیه نیز چنین است.

سایر عوامل خطر عبارتند از:

۱) کمبود آب بدن

۲) چاقی

۳) یک رژیم غذایی با مقادیر بالای پروتئین، نمک یا گلوکز

۴) بیماری های التهابی روده که جذب کلسیم را افزایش می دهد

۵) مصرف داروهایی مانند ادرار آورهای تریامترن، داروهای ضد تشنج و داروهای ضد اسید بر پایه کلسیم

شناختن علائم و نشانه های سنگ کلیه

شناخته شده است که سنگ کلیه درد شدیدی ایجاد می کند. به این درد شدید کولیک کلیوی گفته می شود. ممکن است از یک طرف کمر یا شکم خود درد داشته باشید. در مردان، درد ممکن است به ناحیه کشاله ران منتقل شود. درد قولنج کلیه می آید و می رود، اما می تواند شدید باشد.

علائم دیگر سنگ کلیه می تواند شامل موارد زیر باشد:

۱) خون در ادرار (ادرار قرمز، صورتی یا قهوه ای)

۲) استفراغ

۳) حالت تهوع

۴) ادرار تغییر رنگ یا بوی بد

۵) لرز

۶) تب

۷) نیاز مکرر به ادرار

۸) ادرار مقدار کمی ادرار

در مورد سنگ کلیه کوچک، ممکن است با عبور سنگ از مجاری ادراری، درد و علائمی نداشته باشید.

چرا سنگ کلیه می تواند یک مشکل باشد

سنگ ها همیشه در کلیه نمی مانند. بعضی اوقات از کلیه به حالب منتقل می شوند. مجاری ادرار کوچک و ظریف هستند و ممکن است سنگ ها خیلی بزرگ باشند تا بتوانند به راحتی از حالب (ureter) به مثانه منتقل شوند. عبور سنگ از داخل حالب می تواند باعث اسپاسم و تحریک حالب شود. این باعث می شود خون در ادرار ظاهر شود. گاهی سنگ ها مانع جریان ادرار می شوند. به این عمل انسداد ادرار گفته می شود. انسداد ادرار می تواند منجر به عفونت کلیه و آسیب کلیه شود.

آزمایش و تشخیص سنگ کلیه

تشخیص سنگ کلیه نیاز به ارزیابی کامل سابقه سلامتی و معاینه فیزیکی دارد. سایر آزمایشات عبارتند از:

۱) آزمایش خون برای کلسیم، فسفر، اسید اوریک و الکترولیت ها

۲) نیتروژن اوره خون (BUN) و کراتینین برای ارزیابی عملکرد کلیه ها

۳) تجزیه و تحلیل ادرار برای بررسی باکتری ها، خون و سلول های سفید

۴) بررسی سنگ های رد شده برای تعیین نوع آن ها

چگونه سنگ های کلیه درمان می شوند

درمان با توجه به نوع سنگ تنظیم می شود. می توان ادرار صاف کرد و سنگ ها را برای ارزیابی جمع آوری کرد. نوشیدن شش تا هشت لیوان آب در روز باعث افزایش جریان ادرار می شود. افرادی که کمبود آب بدن دارند یا حالت تهوع و استفراغ شدید دارند ممکن است به مایعات داخل وریدی (intravenous ) نیاز داشته باشند.

سایر گزینه های درمانی عبارتند از:

۱) دارو: تسکین درد ممکن است به داروهای مخدر نیاز داشته باشد. وجود عفونت نیاز به درمان با آنتی بیوتیک دارد. سایر داروها عبارتند از:

_آلوپورینول (Zyloprim) برای سنگ های اسید اوریک

_دیورتیک های تیازید(Thiazide diuretics) برای جلوگیری از تشکیل سنگ های کلسیم

_سدیم بیکربنات (Sodium bicarbonate) یا سدیم سیترات برای کمتر شدن اسید

_محلول های فسفر (Phosphorus solutions) برای جلوگیری از تشکیل سنگ های کلسیم

_ایبوپروفن (Advil) برای درد

_استامینوفن (Tylenol) برای درد

_ناپروکسن سدیم (Aleve) برای درد

۲) سنگ شکنی: سنگ شکنی با استفاده از امواج صوتی، سنگ های بزرگ را می شکند تا بتوانند سنگ ها به راحتی به مثانه شما منتقل کنند. این روش ممکن است ناخوشایند باشد و ممکن است به بیهوشی سبک نیاز داشته باشد. می تواند باعث کبودی در شکم و کمر و خونریزی در اطراف کلیه شود.

۳) جراحی: یک جراح سنگ ها را از طریق یک برش کوچک در پشت شما برمی دارد. افراد زیر ممکن است به این روش نیاز داشته باشد:

_سنگ باعث انسداد و عفونت شود یا به کلیه ها آسیب رساند

_سنگ خیلی بزرگ شده باشد

_درد غیر قابل کنترل باشد

۴) Ureteroscopy: هنگامی که سنگ در حالب یا مثانه گیر می کند، ممکن است پزشک شما از ابزاری به نام ureteroscope برای برداشتن آن استفاده کند. یک سیم کوچک با یک دوربین متصل به مجرای ادرار وارد می شود و به مثانه منتقل می شود و به این وسیله سنگ از مثانه خارج می شود. سپس سنگ برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال می شود.

پیشگیری از سنگ کلیه

آبرسانی مناسب یک اقدام پیشگیرانه کلیدی است. افزایش میزان ادرار دفع شده به سلامت کلیه ها کمک می کند. می توانید آب زنجبیل، نوشابه لیمو و آب میوه را جایگزین آب کنید تا به شما در افزایش مایعات کمک کند. خوردن غذاهای غنی از اگزالات به میزان متوسط و کاهش مصرف نمک و پروتئین های حیوانی نیز می تواند خطر ابتلا به سنگ کلیه را کاهش دهد. پزشک شما ممکن است داروهایی برای جلوگیری از تشکیل سنگ های کلسیم و اسید اوریک تجویز کند. اگر سنگ کلیه داشته اید یا در معرض خطر سنگ کلیه هستید ، با پزشک خود صحبت کنید و در مورد بهترین روش های پیشگیری صحبت کنید.

درمان خانگی

هیدراته ماندن مهم است. نوشیدن مایعات فراوان قسمت مهمی در دفع سنگ کلیه و جلوگیری از تشکیل سنگ های جدید است. مایعات نه تنها سموم را دفع می کند، بلکه به حرکت سنگ و شن از طریق مجاری ادراری نیز کمک می کند. اگرچه ممکن است آب به تنهایی کافی باشد، اما افزودن برخی مواد خاص می تواند مفید باشد. قبل از شروع به استفاده از روش های درمان خانگی ذکر شده در زیر حتما با پزشک خود صحبت کنید. اگر باردار یا شیرده هستید، از استفاده از روش های درمانی خودداری کنید. چراکه ممکن است که یک آب میوه به سلامت کودک یا مادر آسیب برساند.

۱) آب: هنگام عبور سنگ، بالا بردن آب مصرفی می تواند به سرعت بخشیدن به روند کار کمک کند. به رنگ ادرار خود توجه کنید. باید روشن یا زرد کم رنگ باشد. ادرار زرد تیره نشانه کم آبی بدن است.

۲) آب لیمو: می توانید لیموترش های تازه را فشرده و هر چند وقت بار که دوست دارید به آب خود اضافه کنید. لیموها حاوی سیترات هستند که ماده شیمیایی است و از تشکیل سنگ های کلسیم جلوگیری می کند. سیترات همچنین می تواند سنگ های کوچک را تجزیه کند و به آنها اجازه می دهد تا راحت تر عبور کنند. آب لیمو دارای فواید بی شماری دیگر برای سلامتی است. به عنوان مثال، به جلوگیری از رشد باکتری ها و تأمین ویتامین C کمک می کند.

۳) آب ریحان: ریحان حاوی اسید استیک است که به تجزیه سنگ کلیه و کاهش درد کمک می کند. همچنین پر از مواد مغذی است. این دارو به طور سنتی برای اختلالات گوارشی و التهابی استفاده می شود. آنتی اکسیدان ها و عوامل ضد التهابی در آب ریحان وجود دارد و ممکن است به حفظ سلامت کلیه کمک کند. برای تهیه چای از برگ های ریحان تازه یا خشک استفاده کنید و روزانه چندین فنجان بنوشید یا اینکه آب آن را مصرف کنید. نباید بیش از ۶ هفته از آب ریحان دارویی استفاده کنید. استفاده طولانی مدت ممکن است منجر به موارد زیر شود:

_قند خون پایین

_فشار خون پایین

_افزایش خونریزی

۴) سرکه سیب: سرکه سیب حاوی اسید استیک است. اسید استیک به حل شدن سنگ کلیه ها کمک می کند. سرکه سیب علاوه بر دفع سنگ از کلیه ها، می تواند درد ناشی از سنگ را تسکین دهد. فواید بی شماری دیگر برای سرکه سیب برای سلامتی وجود دارد. یک مطالعه آزمایشگاهی نشان داد که سرکه سیب در کمک به کاهش تشکیل سنگ کلیه موثر است، اگرچه مطالعات بیشتری لازم است. اما به دلیل مزایای بیشمار سلامتی دیگر، احتمالاً خطر کمی وجود دارد. برای بهره مندی از این فواید، ۲ قاشق غذاخوری سرکه سیب را به ۶ تا ۸ اونس آب تصفیه شده اضافه کنید. این مخلوط را در طول روز بنوشید. همچنین می توانید از آن روی سالادها به صورت مستقیم استفاده کنید یا آن را به سس سالاد مورد علاقه خود اضافه کنید. در صورت مصرف مقادیر بیشتر، سرکه سیب می تواند منجر به کاهش سطح پتاسیم و پوکی استخوان شود. افراد مبتلا به دیابت هنگام نوشیدن این مخلوط باید احتیاط کنند. سطح قند خون خود را با دقت در طول روز کنترل کنید.

اگر موارد زیر را مصرف می کنید از مصرف سرکه سیب خوداری کنید

_انسولین

_دیگوکسین (دیگوکس)

_داروهای ادرارآور مانند اسپیرونولاکتون (آلداکتون)

۵) آب کرفس: تصور می شود که آب کرفس سموم موثر در تشکیل سنگ کلیه را دفع می کند و مدتهاست که در طب سنتی استفاده می شود. آب یک یا چند ساقه کرفس را گرفته و آن را در طول روز بنوشید. اگر مشکلات زیر را دارید از نوشیدن آب کرفس خودداری کنید:

_هرگونه اختلال خونریزی

_فشار خون پایین

_عمل جراحی

اگر موارد زیر را مصرف می کنید نباید آب کرفس را بنوشید:

_لووتیروکسین (سینتروئید)

_لیتیوم (لیتان)

_داروهایی که حساسیت به آفتاب را افزایش می دهند ، مانند ایزوترتینوئین (Sotret)

_داروهای آرام بخش مانند آلپرازولام (زاناکس)

۶) آب انار: قرن هاست که از آب انار برای بهبود عملکرد کلی کلیه استفاده می شود. انار مملو از آنتی اکسیدان است که به سلامت کلیه ها کمک می کند و ممکن است در جلوگیری از رشد سنگ کلیه نقش داشته باشد. همچنین میزان اسیدیته ادرار شما را کاهش می دهد. سطح اسیدیته پایین خطر ابتلا به سنگ کلیه در آینده را کاهش می دهد. اگر موارد زیر را مصرف می کنید نباید آب انار بنوشید:

_داروهایی که توسط کبد تغییر می یابد

_داروهای فشار خون مانند کلروتیازید (دیوریل)

_روزوواستاتین (Rosuvastatin)

۷) آب ریشه قاصدک: ریشه قاصدک مقوی کلیه است و تولید صفرا را تحریک می کند. تصور می شود که این به از بین بردن سموم و افزایش میزان ادرار و بهبود هضم غذا کمک می کند. قاصدک ها دارای ویتامین های A ، B ، C ، D و مواد معدنی مانند پتاسیم ، آهن و روی هستند. اگر موارد زیر را مصرف می کنید نباید ازین گیاه استفاده کنید:

_رقیق کننده های خون

_آنتی بیوتیک ها

_لیتیوم

_داروهای ادرارآور، مانند اسپیرونولاکتون (آلداکتون)

قبل از مصرف عصاره ریشه قاصدک با پزشک خود صحبت کنید، زیرا این دارو می تواند با بسیاری از داروها تداخل ایجاد کند.

سخن آخر

می توانید از مسکن های بدون نسخه استفاده کنید تا دردی را که احساس می کنید کاهش دهید. اینها شامل استامینوفن (تایلنول) ، ایبوپروفن (ادویل) یا ناپروکسن (Aleve) هستند. حتماً درمان را تا زمان عبور سنگ ادامه دهید و الکل مصرف نکنید. شما ممکن است این روش های درمانی را به رژیم معمول خود اضافه کنید و پس از عبور سنگ به استفاده ادامه دهید. این ممکن است به جلوگیری از تشکیل سنگهای بیشتر کمک کند. قبل از مصرف داروها یا گیاهان حتماً با پزشک خود صحبت کنید.

 

عفونت مجاری ادرای (Urinary tract infection)

عفونت دستگاه ادراری (UTI) عفونت میکروب ها است. اینها موجوداتی هستند که فقط با میکروسکوپ قابل مشاهده هستند. بیشتر عفونت ادراری ناشی از باکتری است، اما برخی دیگر توسط قارچ ها و در موارد نادر ویروس ایجاد می شوند. عفونت ادراری از شایعترین عفونت ها در انسان است. عفونت ادراری می تواند در هر جای دستگاه ادراری شما اتفاق بیفتد. دستگاه ادراری شما از کلیه ها، حالب ها، مثانه و مجرای ادرار تشکیل شده است. بیشتر مجاری ادراری فقط مجرای ادرار و مثانه را در قسمت پایین بدن شامل می شوند. با این حال، عفونت ادراری می تواند حالب ها و کلیه ها را در قسمت فوقانی دستگاه درگیر کند. اگرچه عفونت ادراری دستگاه فوقانی نادرتر از عفونت ادراری دستگاه تحتانی است، اما معمولاً شدت آن نیز بیشتر است.

علائم UTI

علائم عفونت ادراری به این بستگی دارد که چه بخشی از دستگاه ادراری آلوده باشد. علائم عفونت ادراری تحتانی شامل:

۱) سوزش ادرار

۲) تکرر ادرار بدون دفع ادرار زیاد

۳) افزایش فوریت ادرار

۴) ادرار خونین

۵) ادراری که شبیه کولا یا چای است

۶) ادراری که بوی شدیدی دارد

۷) درد لگن در زنان

۸) درد مقعدی در مردان

عفونت ادراری دستگاه فوقانی کلیه ها را تحت تأثیر قرار می دهد. اگر باکتری ها از کلیه آلوده به خون منتقل شوند ، این می تواند به طور بالقوه تهدید کننده زندگی باشد. اگر باکتری ها از کلیه آلوده به خون منتقل شوند ، این می تواند به طور بالقوه تهدید کننده زندگی باشد. این بیماری که اوروزپسیس نام دارد، می تواند به طور خطرناکی فشار خون پایین ، شوک و مرگ ایجاد کند. علائم عفونت ادراری دستگاه فوقانی شامل:

۱) درد و حساسیت در قسمت فوقانی کمر و پهلوها

۲) لرز

۳) تب

۴) حالت تهوع

۵) استفراغ

علائم UTI در مردان

علائم عفونت ادراری دستگاه فوقانی در مردان مانند زنان است. علائم عفونت ادراری دستگاه تحتانی در مردان گاهی اوقات شامل درد رکتوم علاوه بر علائم مشترک مشترک بین زنان و مردان است.

علائم UTI در زنان

زنان مبتلا به عفونت ادراری در قسمت پایین ممکن است درد لگن را تجربه کنند. این علاوه بر علائم شایع دیگر است. علائم عفونت دستگاه فوقانی در زنان و مردان مشابه است.

درمان UTI

درمان UTI بستگی به علت آن دارد. پزشک با استفاده از نتایج آزمایش تجویز شده می تواند ارگانیسم ایجاد کننده عفونت را تشخیص دهد. در بیشتر موارد، علت آن باکتری است. عفونت ادراری ناشی از باکتری با آنتی بیوتیک درمان می شود. در بعضی موارد، ویروس ها یا قارچ ها علت آن هستند. UTI ویروسی با داروهایی به نام ضد ویروس درمان می شود. غالباً، cidofovir ضد ویروسی گزینه ای برای درمان عفونت های رحمی ویروسی است. UTI قارچی با داروهایی به نام ضد قارچ درمان می شود.

آنتی بیوتیک برای عفونت ادراری

نوع آنتی بیوتیکی که برای درمان عفونت ادراری باکتریایی استفاده می شود معمولاً به قسمت مربوط به دستگاه ادراری بستگی دارد. عفونت ادراری دستگاه تحتانی معمولاً با آنتی بیوتیک خوراکی قابل درمان است. عفونت ادراری دستگاه فوقانی به آنتی بیوتیک های داخل وریدی نیاز دارد. این آنتی بیوتیک ها مستقیماً وارد رگ های شما می شوند. گاهی اوقات ، باکتری ها به آنتی بیوتیک ها مقاومت می کنند. برای کاهش خطر مقاومت آنتی بیوتیکی، پزشک احتمالاً شما را در کوتاه ترین دوره درمانی ممکن قرار می دهد. درمان به طور معمول بیش از ۱ هفته طول نمی کشد. روش های درمانی غیر از آنتی بیوتیک برای عفونت ادراری باکتریایی در حال بررسی است.

درمان های خانگی برای عفونت ادراری

هیچ درمان خانگی وجود ندارد که بتواند عفونت ادراری را درمان کند اما مواردی وجود دارد که می توانید به شما کمک کند تا داروهای شما بهتر عمل کند. این داروهای خانگی برای عفونت ادراری، مانند نوشیدن آب بیشتر، ممکن است به بدن شما کمک کند تا عفونت را سریعتر پاک کند.

۱) زغال اخته: زغال اخته حاوی ماده ای باشد که از اتصال باکتری ها به دیواره های دستگاه ادراری جلوگیری می کند لذا می توان با استفاده زغال اخته عفونت ها را کاهش داد.

۲) نوشیدن مقدار زیادی آب: هرچه بیشتر آب بنوشید، بیشتر ادرار خواهید کرد. دفع ادرار به دفع باکتری های مضر از دستگاه ادراری کمک می کند.

۳) در صورت نیاز ادرار کنید: نگه داشتن ادرار یا نادیده گرفتن احساس دفع در ادرار می تواند باعث تکثیر باکتری ها در دستگاه ادراری شما شود. به عنوان یک قاعده کلی، همیشه هنگامی که احساس تمایل می کنید از دستشویی استفاده کنید.

۴) پروبیوتیک مصرف کنید: پروبیوتیک ها باعث هضم و ایمنی سالم می شوند. همچنین ممکن است در درمان و پیشگیری از عفونت ادراری موثر باشند. با استفاده از عفونت ادراری، باکتری های بد جایگزین باکتری های خوب ، به ویژه باکتری هایی به نام لاکتوباسیلوس می شوند. پروبیوتیک ها می توانند باکتری های خوب را بازیابی کنند.

۵) ویتامین C بیشتری دریافت کنید: افزایش مصرف ویتامین C ممکن است به جلوگیری از عفونت ادراری کمک کند. ویتامین C سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند و ممکن است به اسیدی شدن ادرار کمک کند.

UTI های درمان نشده

درمان UTI مهم است و هرچه زودتر درمان شود، بهتر است. UTI های درمان نشده هر چه بیشتر گسترش می یابند، شدت بیشتری پیدا می کنند. درمان عفونت ادراری معمولاً در دستگاه ادراری تحتانی آسان تر است. درمان عفونت مجاری ادراری فوقانی بسیار دشوارتر است و به احتمال زیاد در خون گسترش می یابد. اگر مشکوک به UTI هستید، در اسرع وقت با پزشک خود تماس بگیرید. یک معاینه ساده و آزمایش ادرار یا خون می تواند در طولانی مدت شما را از مشکلات زیادی نجات دهد.

تشخیص UTI

اگر بر اساس علائم خود مشکوک به UTI هستید، با پزشک خود تماس بگیرید. پزشک علائم شما را بررسی کرده و معاینه فیزیکی می کند. برای تأیید تشخیص عفونت ادراری، پزشک شما باید ادرار شما را از نظر میکروبی آزمایش کند. نمونه ادراری که به پزشک خود می دهید نمونه ادراریست که در وسط جریان ادرار شما جمع می شود، نه در ابتدا. این به شما کمک می کند تا از جمع آوری باکتری ها یا مخمر از روی پوست خود که می تواند نمونه را آلوده کند، جلوگیری کنید. هنگام آزمایش نمونه، پزشک شما به دنبال تعداد زیادی گلبول سفید در ادرار شما خواهد بود. این می تواند نشان دهنده عفونت باشد. در صورت مشکوک بودن به ویروس، ممکن است لازم باشد آزمایشات ویژه ای انجام شود. ویروس ها از علل نادر عفونت ادراری هستند اما در افرادی که پیوند اعضا انجام داده اند یا بیماری های دیگری دارند که سیستم ایمنی بدن آنها را ضعیف می کند، دیده می شود.

عفونت ادراری دستگاه فوقانی

اگر مشکوک به عفونت ادراری دستگاه فوقانی باشید، ممکن است لازم باشد علاوه بر آزمایش ادرار، آزمایش CBC را نیز انجام دهید.

علل و عوامل خطر عفونت ادراری

هر چیزی که تخلیه مثانه شما را کاهش دهد یا مجاری ادراری را تحریک کند ، می تواند منجر به عفونت ادراری شود. همچنین عوامل زیادی وجود دارد که می تواند شما را در معرض خطر افزایش ابتلا به عفونت ادراری قرار دهد. این عوامل عبارتند از:

۱) سن: افراد مسن بیشتر به عفونت ادراری مبتلا می شوند

۲) سنگ کلیه

۳) UTI قبلی

۴) انسداد یا انسداد مجاری ادراری، مانند بزرگ شدن پروستات، سنگ کلیه و انواع خاصی از سرطان

۵) دیابت که احتمال ابتلای شما به UTI را بیشتر می کند

۶) بارداری

۷) ساختارهای ادراری غیرطبیعی از بدو تولد ایجاد شده است

۸) یک سیستم ایمنی ضعیف

عوامل خطر اضافی UTI برای مردان

اکثر عوامل خطر عفونت ادراری در مردان همان فاکتورهای مربوط به زنان است. با این حال، بزرگ شدن پروستات یکی از عوامل خطر برای عفونت ادراری است که فقط در مردان وجود دارد.

عوامل خطر اضافی UTI برای زنان

عوامل خطر اضافی برای زنان وجود دارد. برخی فاکتورها که زمانی اعتقاد بر این بود که باعث عفونت ادراری در زنان می شود از آن زمان نشان داده شده اند که از اهمیت زیادی برخوردار نیستند، مانند بهداشت نامناسب بهداشت حمام.

پیشگیری از عفونت ادراری

همه می توانند برای کمک به جلوگیری از عفونت ادراری مراحل زیر را انجام دهند:

۱) روزانه شش تا هشت لیوان آب بنوشید.

۲) برای مدت طولانی ادرار را نگه ندارید.

۳) در مورد مدیریت هرگونه بی اختیاری ادرار یا مشکلات تخلیه کامل مثانه با پزشک خود صحبت کنید.

به هر حال، عفونت ادراری در زنان بسیار بیشتر از مردان اتفاق می افتد و این نسبت ۸:۱ است. این بدان معناست که از هر هشت زن مبتلا به عفونت ادراری، فقط یک مرد مبتلا می شود. مراحل خاصی ممکن است به جلوگیری از عفونت ادراری در زنان کمک کند. برای زنان یائسه، استفاده از استروژن موضعی یا واژینال که توسط پزشک تجویز می شود می تواند در پیشگیری از عفونت ادراری موثر باشد. برخی مطالعات نشان داده است که استفاده طولانی مدت از آنتی بیوتیک ها در بزرگسالان، خطر ابتلا به عفونت ادراری را کاهش می دهد.

عفونت ادراری در دوران بارداری

زنانی که باردار هستند و علائم UTI دارند باید فوراً به پزشک مراجعه کنند. عفونت ادراری در دوران بارداری می تواند باعث فشار خون بالا و زایمان زودرس شود. عفونت ادراری در دوران بارداری نیز به احتمال زیاد به کلیه ها سرایت می کند.

 

? در طب سنتی برای درمان سنگ کلیه و عفونت مثانه و مجاری ادراری، داروهای گیاهی از گیاهان دم اسب و گزنه و همینطور داروهای گیاهی ترکیبی از اجزاء چند گیاه (بذر کدو+برگ شالک+برگ علف طلایی)، (رازیانه+زیره سبز+برگ بو+دم گیلاس+ذرت+خارخاسک+تخم خربزه)، (دم آلبالو+ذرت+خارخاسک+پونه) معرفي شده است.

امروزه این گیاهان دارویی با روش های علمی شناسایی، جمع آوری و عصاره گیری شده و به منظور سهولت مصرف ما، توسط شرکت های داروسازی به شکل های دارویی رایج ساخته شده اند.

البته باید در نظر داشت که استفاده از داروهای گیاهی نمی تواند جایگزین داروهای متعارفی باشد که توسط پزشک تجویز می شود.

☘️ قرص گیاهی NETONAL حاوی عصاره برگ گزنه است. این فرآورده جهت رفع عفونت مجاری ادراری، پیشگیری و درمان سنگ کلیه، به عنوان مدر و کمک کننده به دفع سنگ کلیه، ضد التهاب مجاری ادراری و نیز به عنوان درمان کمکی در درمان روماتیسم استفاده می شود.

☘️ داروهای گیاهی EQUIDIURET و MODERIC حاوی عصاره خشک گیاه دم اسب می باشد. این داروها به شکل قرص و به عنوان یک دیورتیک ملایم و شستشو دهنده مجاری ادراری (عفونی و ملتهب) و به منظور درمان بیماری های مجاری ادرار، مثانه و کلیه به کار می رود.

☘️ قرص گیاهی LITHOREX-B حاوی عصاره بذر کدو، برگ شالک و برگ علف طلایی می باشد. این داروی گیاهی به منظور پیشگیری و دفع سنگ کلیه و مثانه، رفع عفونت مجاری ادرای، درمان مثانه تحریک پذیر، هایپرپلازی خوش‌خیم پروستات و التهاب و اسپاسم مورد مصرف قرار می گیرد.

☘️ قطره گیاهی SANKOL حاوي عصاره دانه رازیانه، دانه زیره سبز، برگ بو، دم گیلاس، کاکل ذرت، خارخاسک و تخم خربزه مي باشد. این داروی گیاهی برای دفع سنگ های مجاری ادرار، تسکین دردهای کلیوی و درمان عفونت های مجاری ادراری به کار می رود.

☘️ پودر گیاهی DIURETIC تهيه شده از دم آلبالو، کاکل ذرت، میوه خارخاسک و برگ پونه است كه در تخفیف نشانه های خیز در نارسایی احتقانی قلب و کم‌کاری کلیه، عفونت های دستگاه ادراری و همینطور کمک به دفع سنگ های مجاری ادرار و فشار خون بالا موثر است.

 

 

منابع:

https://www.healthline.com/health/urinary-tract-infection-adults#causes-and-risks

https://www.healthline.com/health/kidney-stones

https://www.healthline.com/health/kidney-health/home-remedies-for-kidney-stones#horsetail-juice