تقویت کننده های سیستم دفاع موکوسی/سوکرالفیت ?
? همانگونه که بیان شد، داروهایی که به منظور درمان بیماری های اسید -پپتیک مورد استفاده قرار می گیرند را می توان به دو دسته زیر تقسیم نمود:
۱.داروهایی که اسیدیته معده را کاهش می دهند (مانند: ضد اسیدها، آنتاگونیست های رسپتور H2 و مهار کننده های پمپ پروتون)
۲.داروهایی که باعث تقویت سیستم دفاع موکوسی می شوند.
۲⃣ داروهایی که باعث تقویت سیستم دفاع موکوسی می شوند.:
موکوس دستگاه گوارش، از مکانیسم های متعددی برای دفاع در مقابل اسید و آنزیم معده (پپسین) بهره می گیرد و بعضی از داروها (سوکرالفیت، آنالوگ های پروستاگلاندین و ترکیبات بیسموت) باعث تقویت این مکانیسم های دفاعی می شوند.
? سوکرالفیت یک ترکیب قندی نامحلول است که در آب یا محلول های اسیدی، به یک خمیر غلیظ و چسبنده تبدیل می شود. این ماده خمیری شکل، حداقل به مدت ۶ ساعت به طور انتخابی به زخم ها یا ضایعات متصل می شود.
علاوه بر این، این دارو می تواند موجب تولید موکوس، بی کربنات، پروستاگلاندین ها و فاکتورهای رشد شود که تاثیر محافظت کنندگی آن را اقزایش می دهد.
? سوکرالفیت معمولا روزی چهار مرتبه (حداقل یک ساعت قبل از مصرف غذا)، برای زخم دوازدهه فعال و روزی دو مرتبه به عنوان درمان نگهدارنده مورد استفاده قرار می گیرد.
? با توجه به اینکه در صورت مصرف داروهای خانواده H2 بلوکر و پرازول ها، افزایش PH معده می تواند باعث افزایش احتمال پنومونی در بیماران بدحال شود، لذا سوکرالفیت نسبت به داروهای نامبرده شده برای این دسته از بیماران ارجحیت دارد.
? به این دلیل که سوکرالفیت جذب بدن نمی شود، لذا این دارو عوارض سیستمیک ندارد.
⚠ تعداد کمی از بیماران ممکن است پس از سوکرالفیت دچار یبوست شوند. این دارو نباید در بیماران مبتلا به نارسائی کلیوی به مدت طولانی مورد مصرف قرار گیرد.
⛔? اتصال سوکرالفیت به داروهای دیگر می تواند باعث کاهش جذب آنها شود.
با توجه به اینکه این دارو برای فعال شدن به PH اسیدی نیاز دارد، لذا باید حداقل با نیم ساعت فاصله از آنتی اسیدها مصرف شود.
