داروها / داروهای مغز و اعصاب / داروشناسی درمان بیماری های تخریب پیشرونده عصبی / ضد اسکلروز جانبی آمیوتروفیک یا ALS
ضد اسکلروز جانبی آمیوتروفیک یا ALS ?
? اسکلروز جانبی آمیوتروفیک، یک بیماری تخریب پیشرونده نورون های حرکتی نخاع است که تدريجاً منجر به ضعف و نهايتاً از دست رفتن عملكرد عضلات می گردد.
بیماری ALS نسبت به سایر بیماری های تخریب پیشرونده عصبی، سرعت پيشرفت بیشتری دارد به گونه ای که بعد از ۲ تا ۳ سال می تواند باعثِ مرگ بیمار شود (البته در این مورد، پروفسور هاوکینگ معروف یک استثنا است) !
? با توجه به اینکه بروز اسپاسم یکی از
مشخصه های بیماری ALS محسوب می شود؛ داروهای ضد اسپاسم از جایگاه ويژه ای برای درمان بيماران برخوردارند.
? Baclofen
? Tizanidine
? Clonazepam
? باکلوفن که یک آگونیست رسپتور گابا است، بهترين گزینه برای رفع اسپاسم های ناشی از بیماری ALS محسوب می شود. ضعف، گیجی، سردرد، بی خوابی و افرایش ادرار از عوارض جانبى شايع داروی باکلوفن است.
? تیزانیدین یک داروی مهار کننده سيستم آدرنرژیک (آگونیست رسپتور آلفا ۲) است. این دارو برای رفع اسپاسم های ناشی از بيمارى MS و سکته مغزی نیز به کار می رود. بهترين زمان برای مصرف این دارو شب هنگام است. سستی، گیجی، تاری دید و خشکی دهان از عوارض جانبى شایع تیزانیدین به شمار می آید.
? زمانی که از بنزودیازپین ها مانند کلونازپام برای رفع اسپاسم استفاده می شود؛ باید به عارضه دپرسیون تنفسی به ويژه در موارد ALS پيشرفته توجه داشت.
_________________________
? Riluzole
? ریلوزول تنها دارویی است که می تواند روند این بیماری را تغییر دهد. البته اثربخشی آن چندان چشمگیر نیست و در مواقعی مورد تجویز قرار می گیرد که داروهای درمان علامتی (ضد اسپاسم ها) مؤثر نباشند.
? مكانيسم عمل اصلی این دارو، جلوگیری از آزاد شدن گلوتامات (پیام رسان عصبی تحریکی در نورونهای نخاع) می باشد.
?⚠️ بهتر است که داروی ریلوزول، یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از غذا میل شود.
⚠️ در مجموع ریلوزول داروی کم عارضه ای محسوب می شود. تهوع و اسهال از عوارض جانبى شايع این دارو است.
البته در موارد نادری، مصرف ریلوزول می تواند منجر به آسيب کبدی شود.
