آنتاگونیست های دوپامین

داروها / داروهای بیماریهای گوارشی / داروهای موثر بر بیماری حرکتی لوله گوارش / آنتاگونیست های دوپامین

آنتاگونیست های دوپامین ?

۱⃣ آنتاگونیست های دوپامین

? با توجه به اثر مهاری دوپامین روی حرکات دستگاه گوارش، آنتاگونیست های این میانجی عصبی باعث بهبود حرکات دستگاه گوارش می شوند.
داروهای متوکلوپرامید و دومپریدون از این خانواده، هر دو در فهرست دارویی ایران قرار دارند.

? Metoclopramide
? Domperidone

?متوکلوپرامید و دومپریدون باعث افزایش حرکات مری، معده و روده کوچک می شوند. این داروها اثری روی انقباض روده بزرگ ندارد.

?بیشترین کاربرد متوکلوپرامید و دومپریدون، به منظور پیشگیری و درمان تهوع و استفراغ است.
در مواقع فلج معده، این داروها باعث تسهیل تخلیه معده می شوند.
یکی از موارد کاربرد متوکلوپرامید و دومپریدون، به منظور درمان رفلاکس های معده به مری است.
فرم تزریقی متوکلوپرامید در فرآیندهای تشخیصی مانند اندوسکوپی و عکس برداری از دستگاه گوارش هم به کار می رود.
از دومپریدون به منظور تسریع ترشح شیر بعد از زایمان هم استفاده می کنند.

? این داروها معمولا قبل از هر وعده غذایی و همینطور قبل از خواب مورد استفاده قرار می گیرند.

⚠ بی قراری، گیجی، بی خوابی و علائم شبیه پارکینسون، از عوارض جانبی متوکلوپرامید محسوب می شود که معمولا چندین هفته بعد از آغاز درمان مشاهده می شود.
با توجه به عوارض جانبی این دارو، بهتر است که بیش از سه ماه پیاپی مورد استفاده قرار نگیرد.

? یکی از مزایای دومپریدون نسبت به متوکلوپرامید این است که نفوذ پذیری کمتری در مغز دارد، لذا عوارض فوق را از خود نشان نمی دهد.

⚠ گالاکتوره (ریزش بی اختیار شیر از پستان ها)، ژینکوماستی (بزرگ‌شدن پستان مردانه)، آمنوره و کاهش توانایی جنسی نیز از عوارض جانبی این داروها محسوب می شود.

⚠ جدی ترین عارضه جانبی دومپریدون، بروز آریتمی قلبی به ویژه در افراد بالای ۶۰ سال است.

⛔ متوکلوپرامید و دومپریدون اثربخشی چندانی روی کودکان ندارند. در ضمن جدی تر بودن عوارض جانبی حرکتی این داروها در کودکان، باعث شده تا برای این گروه سنی مورد تجویز قرار نگیرند.

فهرست