داروهای دیورتیک

از ۳ گروه اصلی داروهای ضد پرفشاری خون، با داروهای دیورتیک شروع می کنیم:

?داروهای دیورتیک (مدر)، عمدتاً با افزایش دفع سدیم از بدن و همینطور کاهش حجم خون، باعث پائين آمدن فشار خون می شوند.

? معمولاً تجويز داروهای دیورتیک برای مبتلایان به پرفشاری خون، باعث کاهش ۱۰ تا ۱۵ میلی متر جیوه از فشار خون می شود.

? برای فشار خون های خفیف تا متوسط، معمولاً  این داروها (مانند: هيدروكلروتيازيد) به تنهایی کفایت می کنند، اما برای موارد شدیدتر باید به همراه یک داروی مهار کننده سيستم سمپاتیک (مانند: پرازوسین) یا گشاد کننده عروق (مانند: نیفدیپین) مورد استفاده قرار گيرند.

? بالا بودن میزان سدیم در بدن بيماران مبتلا به پرفشاری خون، انعطاف پذیری رگ ها را کاهش می دهد. در این شرایط تغییر حجم خون تأثير زیادی روی فشار خون می گذارد.
لذا اگر در مواقع فشار خون بالا، با کمک داروهای دیورتیک، حجم خون را به ۹۵ درصد میزان طبیعی برسانیم، کنترل فشار خون با کمک سایر داروها (مهار کننده سيستم سمپاتیک و گشاد کننده عروق) به نحو مطلوب تری انجام خواهد شد.

? از ۶ گروه اصلی داروهای دیورتیک، سه گروه که معمولاً برای درمان پرفشاری خون مورد استفاده قرار می گیرند، عبارتند از:

۱. تیازیدها
⬅️ براى پرفشاری خون خفیف تا متوسط در بيماران با عملكرد قلبی و کلیوی طبیعی

۲. داروهای مؤثر بر قوس هنله (در کلیه)
⬅️ دیورتیک قوی، براى فشار خون خیلی بالا

۳. داروهای حفظ کننده پتاسیم
⬅️ برای جلوگیری از دفع پتاسيم یا افزایش اثر دفع کنندگی سدیم سایر داروهای دیورتیک، به ویژه در بيماران مبتلا به نارسایی قلبی

۱⃣ از گروه تیازیدها دو دارو در فهرست دارویی ایران وجود دارند که عبارتند از:

? Hydrochlorothiazide
? Chlorthalidone

۲⃣ دو داروی دیورتیک موثر بر قوس هنله  از فهرست دارویی ايران:

? Furosemide
? Ethacrynic Acid

۳⃣ از دیورتیک های حفظ کننده پتاسيم بدن، چهار داروی زیر در فهرست دارویی ايران قرار دارند:

? Spironolactone
? Amiloride
? Eplerenone
? Triamterene